کیفیت این روز های من

اینجا در این روز 22 بهمن در سکوت لذت بخشی فرو رفته . آفتاب زمستانی ساوه درخشان است و کمی سرد و آسمان تا جایی که ابرها اجازه بدهند آبی است .

 سهیل امروز صبح رفت تهران و فردا برمیگرده چه عجیبه که ما ساوه باشیم و سهیل تهران !

پسرک خوابیده  و من اینجا نراقی و شایگان میخوانم ... هیچ نمیدانستم نام اصلی کتاب "افسون زدگی جدید و هویت چهل تکه "داریوش* شایگان* که به فرانسه نوشته است ، این است : نور از غرب می آید . تغییر موضع فکری شایگان برام جالبه ، او که روزی آسیا در برابر غرب را نوشت امروزه روز طلوع خورشید را از غرب می بیند .

  کلا آدمهایی که دیدگاههای فکریشان قابلیت تحول داره برام جالبند .این آدم ها سوار بر امواجند و انقدر باهوش که نبض زمان را در دست بگیرند ، آرام نگیرند و پویا باشند . فکر میکنم بیشتر زنده اند انگار که کیفیت زنده بودنشان بر کمیتش غلبه میکند.

آراد این روز ها وقتی در آغوش میگیرمش کف دستاش رو روی گونه هام میگذاره و انگار میخواد با کف دستش منو کشف کنه که خیلی هم لذت بخشه ،بعدش هم انگشتاشو جمع میکنه و گونه هام رو میکنه که البته گاهی هم از تیزی ناخنش یه کمی خراشیده میشه . پسرم کیفیت همه هستی این روز های من تویی با هر تغییرکوچک شگفت زده میشوم ، کاش می توانستم تمام این کیفیت ها رو داخل یک شیشه کوچک بریزم و همیشه همراه داشته باشم و هر زمان که دلتنگ شدم آشفته شدم و سخت شدم مثل عطر بو بکشم . همین یک دلیل برای نوشتن همه این روز ها بس است .