روزئولا

ناهید گلم, کلمات و نگرانیات مصداق حال و روز خودم. من و همسرم هم, هر وقت آروشا مریض میشه و تبش بالا میره. دست و پامون رو حسابی گم میکنیم. اتفاقاً از بد روزگار من هم مثل شما هیچکدوم از اعضای خانواده خودم و همسرم اطرفمون نیستند و توی خستگی کار و مریضی آروشا خیلی بهم سخت میگذره. برای مثال چند وقت پیش آروشا تب بالایی داشت و اصلاً لب به هیچ چیز نمیزد. توی روز اول هم چندین بار گلاب به روت حالش بهم خورد. تا اینگه دفعه آخری که حالش بهم خورد. از فشاری که بهش اومده بود کمی میلرزید و هرچی صداش میکردیم نگاهمون نمیکرد. من و همسرم هم از ترس اینکه نکنه به خاطر تب باشه خیلی سریع بدون اینکه تن بچه لباس درست و حسابی کنیم. لای پتو پیچیدیمش و رفتیم دکتر. توی راه حالش خیلی بهتر شده بود. بعد از معاینه دکتر گفت گلوش خیلی قرمزه و احتمالاً سرماخورده. کلی هم براش دارو نوشت. خونه که اومدیم آروشا خوابید و دیگه اصلاً تب نکرد. فردا هم کاملاً حالش خوب شده بود. با مامانم که صحبت کردم بهم گفت احتمال زیاد رودل کرده بود. تشخیص اشتباه مریضی مخصوصاً برای بچه ها خیلی بده. حالا از دکتری که بهش اعتماد کردی و مرتب پیشش میری که دیگه هیچی. باز خداروشکر که آراد گلم پسر قوی و محکمیه و این مرضی رو هم به خوبی و خوشی پشت سر میزاره. امیدوارم خیلی زود خوب خوب بشه. شما هم خسته نباشی خدا قوت. بیماری از پسر و خانواده گلت دور باشه.

ان شاء الله گه از بلا به دوره و پسرمون هر چه زودتر سلامتی شو به دست بیاره برا هیچ کس از این امتحان ها نمیخواهم